Wie ooit wel eens een gitaar ter hand heeft genomen, of zelfs enig ander instrument, en beschikt over een aan narcisme grenzend zelfbeeld zal deze gedachte vast kennen. Waarom zou het mij niet lukken om een keer een monsterhit te componeren? Al die klassiekertjes van Neil Young, Bob Dylan of Leonard Cohen blijken vaak niet meer dan drie eenvoudige akkoorden te hebben; dat kan toch niet al te moeilijk zijn? Een paar catchy zinnetjes erbij en klaar ben je….
Helaas blijkt de afdeling briljante ingevingen vrijwel alleen te corresponderen met de gevestigde namen. Weer zo’n voorbeeld van een falende democratisering, dunkt mij.
Gelukkig is er ook Paul Simonon. Basgitarist van The Clash en componist van Guns of Brixton. We zijn het er toch over eens dat Guns of Brixton een van de beste Clash-nummers is, zo niet een van de betere reggae-nummers ooit geschreven? Een heerlijk basloopje en dan die prachtige openingszin:
‘When they kick at your frontdoor. How you’re gonna come? With the hands on your head. Or on the trigger of your gun.’
Dat kwam dus uit het brein van een 21-jarig kereltje die net bezig was met zijn eerste basgitaarlessen. De uit een keurig gezin afkomstige Paul Simonon (niks Brixton, vader was ambtenaar, moeder bibliothecaresse, for god’s sake) was kort tevoren door Mick Jones bij the Clash gehaald omdat hij zo fotogeniek was. The Clash was dan wel ontzettend authentiek punk, politiek betrokken en non-conformistisch, maar ze moesten er gewoon ook wel leuk uitzien op posters en zo. Dat hij ook nog wat eenvoudige baspartijen kon spelen was bijvangst.
En die klojo, die Andrew Ridgely van de Punk, schreef dus Guns of Brixton! Hoe kan dat?
Mijn theorie is de volgende. De afdeling briljante ingevingen had Paul Simonon verward met de vaste penvriend Paul Simon, die in die tijd verwoede pogingen deed de inca-cultuur te doorgronden.
Kortom, Paul Simonon kreeg het voor Paul Simon bedoelde basloopje in de schoot geworpen. Wat maar goed ook is, want je moet er niet aan denken wat Paul Simon met dit loopje had gedaan! (panfluit erbij? die rare Garfunkel op de achtergrond). In plaats daarvan schreef Paul Simon het afgrijselijke wereldwinkellied El Condor Pasa en vertrok hij naar Zuid-Afrika om in Graceland te eindigen.
Zo is het gegaan en niet anders..
Het bewijs voor deze theorie? Nadien heeft Paul Simonon nooit meer een goede nummer geschreven!
De moraal van het verhaal: als je achternaam lijkt op die van een bekend songsmid is de kans aanwezig dat ook jij een keer een briljante ingeving krijgt.
[youtube=http://www.youtube.com/watch?v=hiQoq-wqZxg]
0
Zelfs in het land van rock n roll zijn er dus complotdenkers ….