GREGORY CREWDSON, zegt die naam je wat? Hij schijnt een bekend Amerikaans fotograaf te zijn, in een TV-docu mocht hij een tijdje terug eens uitleggen hoe zijn werk tot stand komt. Nou, echt spectaculair was dat niet. De man ensceneert zijn foto’s uiterst zorgvuldig en neemt daar dagen de tijd voor. Met een uitgestreken smoel voegde hij daaraan toe dat de post-production ook nog eens een paar dagen in beslag neemt. Tjonge jonge, een paar dagen! Post-productie, jezelf opsluiten in je doka, nabewerken, photoshoppen, etc, wat mij betreft zijn dat allemaal ontkenningen van het feit dat een spontane foto ook gewoon goed kan zijn! Maar ja, wie ben ik he?
Maar wat het programma interessant maakte was het muzikale verleden van Gregory. In de late jaren 70 zat hij namelijk kneedeep in de New Yorkse punkscene, en zoals wij allen weten: HET gebeurde DAAR in die dagen. En wat wij ons allen nauwelijks beseffen: dat de Ramones, Suicide, Talking Heads, Television, Richard Hell en Blondie slechts het neusje van de ijsbeer vormden. Er was daar namelijk veeeeel meeeer dan dat aan de hand. Gregory Crewdson bijvoorbeeld, was als teenager destijds zanger-gitarist van powerpop-band THE SPEEDIES. In Europa niet bepaald een bekende band, maar in the USA wel een heel klein beetje want ze hadden daar een lokaal hitje met het nummer ‘Let me take your photo.’ (1979). Ook speelden the Speedies daar in het voorprogramma van UK-bands als the Undertones en the Jam. Later zou Gregory ook nog betrokken raken bij de allereerste opnames van the BEASTIE BOYS (‘Egg raid on mojo,’ 1982). Check:
Ja, dat is natuurlijk – haha!- de grote grap van dit verhaal: dat iemand een hit heeft met een nummer dat ‘Let me take your photo’ heet , en vervolgens jaren later één van de meest gevierde fotografen wordt van zijn generatie! Gregory vertelde in de docu dat hij het nummer schreef omdat hij destijds waanzinnig verliefd was op een grietje van de kunstacademie. Om haar te lijmen stelt hij zich voor (in het nummer dus) dat hij haar uitnodigt voor een fotosessie bij hem thuis. Een ouwe truc die altijd werkt natuurlijk, fotografie is in zo’n geval immers nog altijd de zachtste vorm van verkrachting…. Pas later zou hij zich op de professionele fotografie storten.
Zoals bijna vanzelfsprekend tegenwoordig werd ‘Let me take your photo’ in 2006 gebruikt voor een commercial. Voor een kleurenprintertje van Hewlett Packard in dit geval. Toepasselijk liedje? Het ligt er dik bovenop ja.
Een paar jaar terug was er in het Fotomuseum Den Haag een retrospectief van twintig jaar werk van Gregory Crewdson. Het persbericht ronkte “vanaf de jaren tachtig maakt Gregory Crewdson zorgvuldig geregisseerde fotoseries waarin hij de wereld weergeeft als een obscure cinematografische droom. Met het Amerikaanse ‘suburbia’ als decor onderzoekt hij de angsten, neuroses en verlangens die diep geworteld zijn in het moderne dagelijks leven. Het resultaat zijn bijna huiveringwekkende beelden, die meer weg hebben van stills uit een duistere film, dan van traditionele foto’s.”
Trailertje
0