Tot voor kort had je me kunnen wijsmaken dat Nikki Lane evenredig aan de Penny Lane te Liverpool loopt.
Inmiddels weet ik beter. Nikki Lane is een Amerikaanse zangeres die een prachtige CD heeft uitgebracht getiteld ‘All or nothing’.
Er is heel veel moois te vertellen over Nikki. Ze maakt een soort up-tempo, bubblegum en surf-country die klinkt alsof The Cramps en Gram Parsons een kindje hebben gekregen (deze uitgekauwde poprecensenten-stijlvorm moest ook ik ooit een keer gebruiken, sorry daarvoor). Het geluid is prachtig dankzij de productie van Dan Auerbach, een van de weinige mij bekende artiesten die zijn slechtste werk bewaard voor zijn eigen band The Black Keys.
Wat Nikki vooral zo verslavend maakt, is haar stem. Die mag je van mij gerust zaadvragend noemen. Of geilgevooisd. In ieder geval brengt deze stem iets te weeg in de onderbuik. Nikki zingt namelijk met een heerlijk lispelend trilstemmetje dat doet vermoeden dat ze een iets te grote lollie in haar mond heeft. Natuurlijk heb ik meteen even gekeken of ze in de komende maanden op reisafstand te bewonderen is. Helaas. Nikki speelt de komende lente in steden als Missoula, Fort Knox, Sioux Falls, Eugene, Corpus Christi en Appleton, Minnesota. Alsof ze daar niet al genoeg rode nekken hebben.
Toch, misschien ook maar goed dat ik haar voorlopig niet kan zien. Met zo’n stem kan het uiterlijk alleen maar tegenvallen.
0
Lekker plaatje. klinkt wel meer Black Keys dan Lana Del Rey deed.