Aangespoord door een gezellig persberichtje daalde een afgevaardigde van het K-zaag ‘Redactieteam Fuiven & Partijen’ onlangs af naar een Utrechtse grachtenkelder. Daar – onder het Mary K Hotel aan de Oude Gracht- werd voor het eerst de zogenaamde H.E.Y!-party georganiseerd. Een uitstekend initiatief natuurlijk: de kelder leek er helemaal voor geschapen, alle vrouwen die ertoe doen in deze gemeente waren aanwezig en een front van drie dj’s op rij zorgde voor een krachtige muzikale omlijsting.
Enige smetje op het feest was het feit dat de hotelgasten boven last van de muziek bleken te hebben. Vandaar dat het geluidsniveau al snel subiet & drastisch naar beneden moest. Vanaf dat moment zag je als het ware al meteen de twijfel in de dansbewegingen sluipen, een twist werd een twistje, muurbloempjes kregen de overhand, troostwhiskey werd tevoorschijn gehaald, enzovoorts.
Dat het ook anders kan bewees gisteren (het met sloop bedreigde) Grand Hotel Central in Rotjeknor maar weer eens. Gedurende het filmfestival stellen zij steevast hun achterlounge beschikbaar voor hen die nog tot 6 uur des ochtend keihard door willen feesten. Gasten die er last van denken te hebben hebben bij voorbaat pech gehad. Al is Central niet de beroerdste om actief met hen mee te denken:
Ook speciaal is het legendarische gelambriseerde, notenhouten barretje, achterin links. Zodra dames hier binnentreden gaan ze als het ware vanzelf over op witte Martini met ijs. Heren zie je dan het kunstzinnige geval aan de muur nog eens goed in ogenschouw nemen, iets van Herman Brood… Ja want Brood hing hier ooit rond, evenals Jimi Hendrix en Jules Deelder en nog wat van die typetjes.
Jimi in Central (met concertorganisator Wim van Krimpen)
Achter de wielen van staal zullen zich de komende acht nachten de heren DANDY DAVE en ROCCALBERTI (alter-ego van Peter Pantalon) posteren. Onder het motto “azzie cult wil, kejje cult krijge” heeft mister Dave zelfs nog iets opmerkelijks in petto: Ter afsluiting van het filmfestival zal ik op zaterdag 1 februari een gooi doen naar een vermelding in het Guiness Book Of World Records door tussen 23:30 uur en 05:30 uur het gehele tijdsinterval te vullen met twee exemplaren van enkel één en hetzelfde liedje namelijk “Oerend hard” van Normaal.
Kijk dat is pas passie! En liefde voor de nederpop ook!…
Maar helaas, helaas…van deze eerste nacht kunnen we bar weinig muzikaals meepikken, de laatste trein naar Uutje staat al vroeg te wachten. Als we nog eenmaal achterom kijken naar de coutouren van dat statige hotel vragen we ons nog af of dat eerbetoon aan Normaal wellicht ingegeven is door het overlijden van ex-drummer Brekken Jan Schampschot, afgelopen week? Hm… Toch bij thuiskomst nog maar eens Ik Mos Pissen van dat legendarisch eerste album van Normaal opgezet. Een schoon en toepasselijk lied over het altijd maar weer mislopen van de mooie zaken des levens. Saluut Brekken Jan! Saluut Grand Hotel Central!
[youtube http://www.youtube.com/watch?v=94BAbHyDz-I]
0