John Foxx. Die naam zegt je wat. Ik weet het zeker. Je komt hem vaak tegen in muziekboekies en -docu’s. Had hij niet wat met Ultravox te maken? Of was het Visage? Of allebei? Iets met synthesizers in ieder geval.
Je zit warm. De man is een belangrijk onderdeel van de Britse synthhistorie. En het leuke is dat hij sinds een paar jaar weer plaatjes maakt – en nog verdraaid goeie ook. Maar eerst even geschiedenisles.
John is in 1948 geboren in de buurt van Manchester (het zal eens niet). Begin jaren 70 richt hij een glambandje op, dat uiteindelijk evolueert in Ultravox! (dat uitroepteken hoorde bij de bandnaam en was een betekenisvolle verwijzing naar Neu!). Ultravox ken je natuurlijk van de megahit Vienna uit 1982, maar toen had John de band al lang weer verlaten. De laatste plaat van Ultravox waar John op zong was Systems Of Romance uit 1978, medegeproduust door Conny Plank (je weet wel, van Kraftwerk en Neu! en Rheingold enzo). Hier zie je ze op Reading in 1978:
John verliet dus Utravox. Midge Ure nam zijn plaats in en maakte de band groot. Midge was trouwens degene van Visage, maar hij speelde ook (let op Snoeischaar) een blauwe maandag in Thin Lizzy.
Maar we waren bezig met John. Die ging dus solo en scoorde in 1980 een bescheiden hitje met Underpass. Destijds kwam het plaatje in de UK niet hoger dan plekkie 31, maar het zou een paar jaar later een hele generatie knoppendraaiers in Detroit inspireren. Maar ook dat is een ander verhaal:
Foxx’ solocarriere was voor de verderest niet buitengewoon opzienbarend. Interessanter is dat hij een studio bouwde (The Garden) waar tout electronisch Groot-Brittannie platen opnam. Nadat zijn In Mysterious Ways in 1985 soort van flopte, besloot John de muzikale pijp aan de wilgen te geven. Maar hij ging bepaald niet zitten te niksen. Hij werd leraar en grafisch artiest. En hij kon dingen. Zo maakte hij bijvoorbeeld de clip bij LFO van LFO, kijk maar (waarschuwing: eerst de meubeltjes aan de kant duwen):
En zo kan ik nog wel even doorgaan over John, maar wat ik dus eigenlijk wilde zeggen is dat hij sinds vorig jaar zelf weer plaatjes maakt. Of zelf: samen met The Maths dan. The Maths is eigenlijk Ben “Benge” Edwards. Wie? Hoor ik je zeggen. Nou, Benge. Dat is dan weer zeg maar een soort zoon van Brian Eno. Met een hele hoop eigen plaatjes, maar bijvoorbeeld ook de producer van Tungg. Sinds vorig jaar hebben John en hij samen al bijna drie plaatjes gemaakt. Interplay, The Shape Of Things en Evidence, dat volgende week uitkomt.
En ze klinken heerlijk. Liefhebbers van dansmuziek in het algemeen en het idioom van een Depeche Mode, Kraftwerk of Tuxedomoon in het bijzonder komen op allerlei manieren aan hun trekken. Luister het maar eens op de Spot.
Op de nieuwe plaat werken John en Ben samen met onder andere Gazelle Twin, Mathew Dear en die goeie ouwe The Soft Moon. Goed nieuws lijkt me. Vooral – en dan houd ik erover op – als ik je dit laat horen.
0
Leerzaam. Ik dacht dat die John Foxx allang dood was joh.
En dan te bedenken dat John Foxx onder het pseudoniem Jan Vos ook actief was bij Ronflonflon van Wim T. Schippers. (Ik ben Jan Vos en ben hoegenaamd altijd de klos)
En dan te bedenken dat John Foxx onder zijn pseudoniem Jan Vos ook nog een rol speelde in Ronflonflon van Wim T, Schippers (‘ik ben Jan Vos en hoegenaamd altijd de klos’)
John Foxx speelde als Jan Vos ook nog een rol in ronflonflon (ik ben Jan Vos en ben hoegenaamd altijd de klos)
Dat is een wijd verbreid misverstand. Hoewel je je natuurlijk kunt afvragen of je met 64 nog echt leeft.
Is John Foxx niet dezelfde als Jan Vos van ronflonfflon? (Ik ben Jan Vos en hoegenaamd altijd de klos)
Underpass is echt een goed nummer!
Ik dacht dat ik zelf ook nog iets had liggen van de Foxx, en ja hoor; het plaatje In Europe After The Rain. Meteen nog eens gedraaid. Opvallend: het heeft precies dezelfde post-nucleaire schuilkelderromantiek in zich als Vienna van Ultrafoxx. Dat roept bij mij de vraag op of de Foxx op dat moment heeft willen meeliften op het succes van de Voxx. Qua timing zou dat heel goed kunnen, Vienna is uit voorjaar ’81, In Europe uit najaar ’81.
Kende dat nummer niet. Hier bij TOTP:
http://www.youtube.com/watch?v=ptSOS8vyNu4
Zou een meelifter kunnen zijn. Anderzijds: klonk niet heel veel muziek in die tijd zo en zagen niet heel veel artiesten er zo potsierlijk uit? Een paar jaar later had zelfs Frank van de Boeijen zo’n romantisch apenpakkie aan.
Waar ben je mee bezig KPSS?
ik wordt gekloond