Nieuwe platenwinkel in Utrecht

Over één week en een meur is Utrecht een platenwinkel rijker

Hier de uitnodiging voor de feestelijke opening. Wat een vooruitzicht!

Het brein achter deze operatie is Bert Tiggelers. Jarenlang had hij een kraam op de Vredenburgmarkt. Die kraam is nu ingeruild voor een winkel. Op zaterdag 25 augustus staat Bert voor de laatste keer op de markt. Eén week later, op zaterdag 1 september, opent zijn platenwinkel. Het hart van Utrecht klopt nu al vol verwachting.

Het AD was ons voor, hier een camera-interview met de held van dit verhaal.

De vloer ligt vol zaagsel in Dig It! en het ruikt er naar verf. Een stel jonge gasten is druk in de weer met kwast en roller. Er wordt gemeten en gezaagd. Nu nog lege en fris gelakte platenbakken staan te drogen. Uit de keuken klinken The New York Dolls. Het enige dat af is, is de reusachtige muurschildering van de hand van underground comic-tekenaar en El Zombie gitaarmeister Erwin Church. De sfeer is relaxed. Stress dat het allemaal over acht dagen klaar moet zijn is er niet.

Ik vind het nu al mooi…

Terwijl grafisch vormgever Yves Of Construction de laatste hand legt aan het artwork ontvouwt zich in de smalle straat voor Dig It! een Mexican standoff. Aan de ene kant een snelle boy in een yuppen-Mini en aan de andere kant een dame in een Japans koekblik met daarachter een taxibusje. Niemand geeft een centimeter toe. In een westernfilm zou uit de verte het eenzame janken van een mondharmonica klinken. Wij staan erbij en kijken ernaar. Ondertussen vertelt Bert.

“Het was een buitenkansje om dit te huren. Op 5 mei kreeg ik om kwart voor tien ’s morgens een telefoontje dat dit te huur was. Om vijf voor tien stond ik hier hijgend voor de deur. En toen was het ook zo beklonken.”

Muzikant Ronald Visser loopt binnen om wat laatste dingetjes door te nemen. Hij zal de feestelijke opening muzikaal omlijsten. Bert gaat rond met koffie en donuts. Stof en zaagsel dwarrelen op en weer neer als gevolg van alle bedrijvigheid. Ik zie dat de platenbakken wieltjes hebben en dat is niet zomaar.
“Ik wil ook instore optredens gaan doen in de toekomst,” legt Bert uit. “Die bakken rijd ik dan zo weg.”

En wat komt er in die bakken te staan? “Van metal tot jazz en van klassiek tot pop. Het wordt een breed assortiment, zowel wat genres betreft alsook in prijs. Ik verkoop dure collectors items maar ook platen voor een prikkie.”

Volgende week staan ze vol!

Een breed assortiment dus. In eerste instantie zal dat assortiment voornamelijk tweedehands zijn, maar het idee is om in de toekomst ook nieuwe platen te gaan verkopen. “Maar de nieuwe Adele zal je hier niet vinden. Het zullen dan eerder de opnieuw uitgegeven klassiekers zijn en minder bekende bands op iets minder voor de hand liggende labels. Het moet een beetje avontuurlijk zijn.”

En dan de naam… Dig It! “Dat slaat op het zogenaamde crate diggen. Op je knieën door de kratten met platen. Dat is hoe ik het altijd heb gedaan en dat is voor mij de helft van de charme en het plezier in het vinden van een toffe plaat.”

En een toffe plaat klinkt het lekkerst op een beetje fatsoenlijke platenspeler. Ook daarvoor wil Bert ruimte maken in zijn winkel. “Het is de bedoeling dat je hier straks ook terecht kan voor een goeie tweedehands platenspeler waarop je met een gerust hart je platen kan draaien. Volledig geserviced, daar heb ik een heel goed adres voor.”
Geen Crosleys rotzooi dus…

In de keuken staat een kratje platen op de grond. Alice Coltrane, Archie Shepp, McCoy Tyner… Hele vette jazzplaten. “Daar heb ik er nog een paar duizend van. Ik kocht laatst een droomcollectie. Tienduizend platen. Veel jazz, veel obscure dingen en rare persingen. Dat moet ik allemaal nog uitzoeken en die gaan vervolgens beetje bij beetje de winkel in. Ik ga niet ineens de hele winkel volgooien met alleen maar jazz. Het aanbod moet gevarieerd blijven.”

Groot overleg…

Zo te horen wordt het een klein maar heel fijn winkeltje en Bert heeft daar ook zijn ideeën bij. “Het moet een soort huiskamergevoel uitstralen, zonder dat het een clubhuis voor alleen maar ingewijden en bekenden wordt. Iedereen moet zich hier welkom en op zijn gemak voelen. Ook als je alleen maar staat te wachten omdat je vriend zo nodig naar binnen moest om ‘even snel te kijken wat ze hebben.’ Daarom komt er een hoekje met een boekje.”

Over boeken gesproken, gaan die nog verkocht worden? Op de markt vormden die een aanzienlijk deel van zijn handelswaar. “Boeken daar stop ik mee, hooguit muziekboeken als ik daar een mooi plekje voor kan vinden. De ruimte is klein maar fijn en het is niet de bedoeling dat je hier straks je kont er niet meer kan keren. Niet te volle bakken en geen gangpaadjes waarin je over elkaar heen moet kruipen.”

Het kloppen en boren en zagen gaat ondertussen gestaag door. “Volgende week ga ik de bakken vullen. Dat wordt nog wat. Het moet een mooie doorsnee uit mijn voorraad worden. Breed maar niet algemeen. En dan zaterdag 1 september de opening. Dat wordt nog even knallen tot die tijd.”

Bert kennende gaat dat knallen wel lukken. En dan is Utrecht vanaf 1 september een toffe winkel rijker. Een vooruitzicht dat ik nu al dig…

 

2

Comments

comments