Deze Subbacultcha! double bill van psych en slackerpop leek mij een spekje voor mijn bekje. Snel de baas gemaild of ik plaatjes kon komen draaien en toen was het nuttige al snel met het aangename gecombineerd op deze Hemelvaartsdag 2015.
Doug Tuttle mocht beginnen, en om maar meteen met de deur in huis te vallen: tering wat saai. De band speelde op de automatische piloot. Goed en functioneel, maar ongeïnspireerd. De tweestemmige zang klonk in het eerste liedje hartstikke fris en fruitig. Bij liedje nummero drie was het een truukje geworden dat zijn hand in het tweede nummer al had overspeeld.
Het publiek leek niet te bestaan voor de band en als ik ergens een teringhekel aan heb dan is het daaraan. Ik kan alleen maar raden naar de reden hiervan. Het hoeft ook niet per se een minpunt te zijn, als je wordt meegenomen in de muziek, maar de nikserige stiltes na ieder nummer draaiden die kans vakkundig de nek om. Dan werd er naar elkaar gekeken, er werd wat gekeuveld, een baard werd recht gehangen en dan werd er maar weer eens ingezet.
Het beschaafde klappen en joelen werd gaandeweg het optreden minder en minder, er kwam toch geen reactie terug. De visuals waren interessanter om naar te kijken en in die combinatie werkte de muziek nog het best. Naast mij bespraken twee jongens de opschriften van de vele stickers die op de muur waren geplakt.
In het laatste nummer werden we nog ‘getrakteerd’ op een psychedelische freak-out waarin zowaar een hint van een schim van bevlogenheid getoond werd. Maar die kwam toch echt te laat en voelde net zo verplicht als de rest van de set. Waarmee er dan toch nog een nieuw genre het licht zag op deze Hemelvaart 2015:
Ravensburger-psychedelica, oftewel: Rave-Psych.
Mijn fout misschien, maar ik heb bij psychedelische muziek de verwachting dat ik word getrakteerd op een ervaring, word meegenomen op een trip. Dit was meer stoned op de bank hangen, maar dat jij de enige in de kamer bent die nuchter is.
Twerps wist de volle zaal meteen voor zich te winnen. Ze waren duidelijk heppie dat ze op het podium stonden. Iedereen werd bedankt, van het publiek tot de licht- en geluidsman. Ze hadden er zin an. Er werd gegrapt en gegrold en ze speelden lekker door.
Live hebben de liedjes net dat randje dat de plaat, naar mijn nederige mening, mist. Dat neemt niet weg dat het een toffe schijf is. Hits als deze gingen er in als koek:
Meer dan dit kan ik er eigenlijk niet over zeggen. Oh ja, ik heb nog nooit een drummer zo hard zacht zien slaan. Toffe band, zo simpel is het…
Twerps komt uit Melbourne, Australië, waar de laatste jaren wel meer toffe bands vandaan komen. Check bijvoorbeeld UV Race en Dick Diver.
0