Zoals beloofd nog een lijstje met de goeiste Tweepopplaatjes. Een subsubgenre dat zich niet laat pakken in een algemeen aanvaarde definitie, maar noem een genre dat dat wel doet. Als het voor mij enigszins amateuristisch klinkt met een flink dosis ‘doe het zelf’, de (vrouwelijke) zang zo vals is als de overtreding van Willems op Mouthino en/of ze hebben ooit op Indietracks gestaan dan maken ze een goede kans om Twee te zijn. De rammelpop wordt ook vergezeld door een typische kledingstijl die een kruising is tussen sixties en mod afgekleed met een wijd zittende Anorak. Zo, heb je een beeld.
Camera Obscura – If Looks Could Kill 
Deze Schotten hebben een vaste plek in mijn jaarlijstje en dat zal dit jaar niet anders zijn. In het begin nog opkijkend naar grote zus Belle, maar nu een duidelijk eigen geluid.
The Lucksmiths – Were were We
Australisch trio dat melodrama afwisselt met springerige deuntjes. De teksten blijven persoonlijk en dichtbij huis en zijn vaak zeer grappig en spitsvondig. Drummer en zanger Tali White stond gezellig midden op het podium en rammelde er op los.
Zipper – 11
Over vals zingen gesproken, maar wel met passie. Rafelige liedjes met vaart en dan ook nog eens in het Spaans .
Annemarie – ABC on TV
Tweepop is van alle (ei)landen en zo ook van Java. Het zal ook door de stemmen komen, maar het klinkt allemaal kinderlijk eenvoudig. En daarmee zitten ze volledig op koers. Op ‘ABC’ is Apple-Suicide on Your Stereo Set een van mijn tweepop-favorieten.
[youtube http://www.youtube.com/watch?v=_oLuOULOL-o]
Belle & Sebastian – Tigermilk
Spelen eigenlijk veel te goed om Twee te zijn en zijn ook nog eens te muzikaal. Ze zijn de eerste, en enige, die een grote fanschare achter zich krijgen.
Klaus & Kinski – Tu Hoguera Esta Ardiendo
Zij zouden wel eens buiten de Twee-definitie kunnen vallen. Waren hun Spaanse afkomst niet vergeten en mixten shoegaze, twee en flamenco tot een prachtig plaatje.
The Cardigans – Life
De scandinavische golf moest nog komen, maar The Cardigans legde met deze plaat het fundament. Waar zijn ze gebleven?
Ultrasport – Nothing can go Wrong
Deze Finnen blijven op hun enige plaat dicht bij het kenmerkende geluid van The Lucksmiths. Hebben in ieder geval geen last van ‘de moeilijke tweede’.
Black Tambourine – Complete Recordings
Dit plaatje stamt al uit 1990 toen het nog gewoon indie genoemd werd. Het geluid zit dicht tegen wat andere, meer bekendere, bands als Flatmates, Talulah Gosh en Shop Assistants kenmerkt. Deze verzamelaar biedt een overzicht van hun korte bestaan.
Language of Flowers – Songs about You
Vijftal uit Belfast maakt in 2004 een heerlijk plaatje. Dansbaar en klinkt als Heavenly en een vleugje Johnny Marr.
Doe natuurlijk veel bands tekort, maar om nu weer met een top 41 te komen.
[gigya src=”http://grooveshark.com/widget.swf” type=”application/x-shockwave-flash” width=”250″ height=”250″ flashvars=”hostname=cowbell.grooveshark.com&playlistID=74690760&bbg=000000&bth=000000&pfg=000000&lfg=000000&bt=FFFFFF&pbg=FFFFFF&pfgh=FFFFFF&si=FFFFFF&lbg=FFFFFF&lfgh=FFFFFF&sb=FFFFFF&bfg=666666&pbgh=666666&lbgh=666666&sbh=666666&p=0 http://grooveshark.com/playlist/Twee+10/74690760″ title=”Twee 10 by frank delhij on Grooveshark” allowScriptAccess=”always” wmode=”window”]
0
jullie hebben echt fucking veel vrije tijd, dat jullie hier elke dag iets kunnen neerkalken. En dan ook beluisteren he. Fuck.
neen serieus, heb gister met een mooie dame My Morning Jacket aangedaan op de Oude Gracht. Was wel erg vermakelijk. Nog wat plaatjes geschoten ook, een recensie te schrijven, maar kon het niet laten die foto’s meteen een beetje te manipuleren.
De recensie komt nog wel een keertje.
Ik vind Twee leuk!!!
Het werk van Moe Tucker lijkt mij ook erg twee. En zijn de Mama’s and the Papa’s niet gewoon de ouders van dit genre?
Volgens mij heeft Tweepop vele ouders. Punk voor de DIY-attitude, (Northern) soul voor de melodieën en natuurlijk Moe Tucker, omdat alle muziek uiteindelijk te herleiden valt naar de Velvet Underground.
Zeg Herr Frank, ik ben aangenaam verrast door Annemarie, Black Tambourine en early Cardigans. Toch heb ik nog een paar vraagjes voor je. Hope you don’t mind:
– Is Twee zonder gitaar ook voorstelbaar?
– Waar komt in godesnaam de naam Twee vandaan?
– Als iemand uit de Twee-beweging een Twitterbericht verstuurt, heet dat dan een twee of een tweet?
– Is er in Nederland ook ooit ge-Twee’d? Misschien the Nightblooms?
– Veronica Falls en Girls Names, ist dass auch Twee?
Wiki legt de oorsprong bij het Postcard label.
Er is trouwens ook een liedje van:
http://youtu.be/x7PN3YTzuYM
He Snoei, mooi een een-TWEEtje.
– Is Twee zonder gitaar ook voorstelbaar?
Jazeker, luister maar eens naar het Oekraïense Fotomoto of Kawaii
– Waar komt in godesnaam de naam Twee vandaan?
Of god er iets mee te maken heeft weet ik niet, maar Twee betekent iets als sierlijk. Het beschrijft ook het zachtaardige karakter van de muziek en haar volgers. In de VSofA noemen ze het ChamberPop of JanglePop. Andere naam is AnorakPop
– Als iemand uit de Twee-beweging een Twitterbericht verstuurt, heet dat dan een twee of een tweet?
Alleen als ie meer dan 160 tekens gebruikt.
– Is er in Nederland ook ooit ge-Twee’d? Misschien the Nightblooms?
The Nightblooms, Club Diana. Solex misschien?
– Veronica Falls en Girls Names, ist dass auch Twee?
Veronica Falls zingt ook vals, dus ja. Girls Names weer wat minder. Andere bekende namen Vivian Girls, The Pains
Omdat Snoei een liefhebber van anekdotes is.
Pam Berry, zangeres van de Black Tambourine had een oogje op
de zanger van The Pastels. Niet dat ze ‘m kende, maar Stephen Pastel zong zijn liedjes zo mooi op 120 minutes. Alleen Stephen was met Aggi, de toetsenist van The Pastels. De titel van het nummer ‘Throw her from the Bridge’ veranderde Berry daarom in ‘Throw Aggi from the Bridge’. Hoewel ze Aggi verder verder niet meer bij naam noemt in de tekst, wil ze toch graag dat Stephen het volgende doet: “So throw her off the bridge / Just toss her in the drink / She’s coming in between us / You know the girl I mean.” Er ontstond een lastig momentje toen beide bands elkaar tijdens een optreden tegen kwamen. Maar omdat ze Twee zijn, is alles natuurlijk goed gekomen.
Inderdaad een prachtige anekdote, je moet het Twee keer lezen maar dan heb je ook wat!
Als vals zingen een criterium is draag ik bij dezen ook de Stone Roses voor als Twee.