Voor de snob in mij was het best wel even slikken. Curtis Harding’s ‘Keep on Shining’….op de groenteafdeling van de C1000 hoorde ik ‘m van de week zomaar uit de speakers klotsen. Een jingle bralde er dwars doorheen ‘3FM Megahit!!,’ Tja, en daar sta je dan met je zogenaamde exclusieve smaak… Beteuterd ging ik maar gauw wat peren afwegen, terwijl de gedachten onwillekeurig teruggingen naar februari van dit jaar.
Februari 2014, wat een andere tijd was dat…. Toen hadden we nog per speciale luchtbrug zijn singletje “No Pressure’ laten invliegen. Helemaal uit Fullerton, California kwam dat, want daar zetelt het hoofdkwartier van Burger Records. Curtis had met wat leden van de BLACK LIPS en een NIGHT BEAT een zeer nieuwsgierigmakend bandje geconceptioneerd, NIGHT SUN geheten. “No Pressure” was dus de debuutsingle van Night Sun.
Dit kenden we nog niet: nachtzonkleurig vinyl!
Ongeveer tegelijkertijd hadden we online al hun zeer bijzondere soul-versie van het Velvet Underground (!)-nummer ‘Here She Comes Now’ ontdekt. Geloven is horen, horen is geloven!
[soundcloud params=”auto_play=true&show_comments=true&color=0ac4ff”]https://soundcloud.com/burgerrecords/curtis-harding-here-she-comes[/soundcloud]
Net nog wilde ik hier een heel lulverhaal gaan ophangen over het ontstaan van Night Sun, maar je kan beter dit clippie even bekijken:
Zoals Curtis hier zelf aangeeft had hij voorafgaand aan zijn ontmoeting met de Black Lips al de nodige ervaring in de showbizz opgedaan. Zo was hij backgroundsinger bij Cee Lo “Fuck You” Green, en deed hij ook wat remix-dingetjes voor Outkast (die net als Curtis en Black Lips uit Atlanta, Georgia afkomstig zijn). Het ging hem voor de wind zogezegd, hij werd zelfs door enkele majors benaderd om eens te bekijken of er een mooie solocarrière voor hem in het verschiet lag. Maar Curtis is geen meeloper en al dat opgelegde en planmatige ging hem plots stevig de keel uithangen. En dát moment, dat bleek een beslissend moment in zijn leven: hij liet een keihard “NO!” horen.
Met de Black Lips-collaboratie werd al snel de genre-onmschrijving ‘garage-soul’ van stal gehaald. Die term raakt bij mij een gevoelige snaar want wie denkt er dan niet onmiddellijk aan die ene, misschien wel enige, op eenzame hoogte staande garage-soul klassieker bij uitstek: Ultraglide in Black van THE DIRTBOMBS uit 2001?
‘No Pressure’ blijkt zich daar prima aan te kunnen meten. De spannende vraag was dan ook meteen: zou Night Sun ook in staat zijn om die opwindende genre-combi op een langspeler te reproduceren?
Het mocht niet zo zijn …inmiddels is van Night Sun al geen sprake meer. Curtis Harding is uiteindelijk gewoon onder zijn eigen naam verder gegaan. Een hele serie licentie-problemen zorgden ervoor dat zijn debuutalbum weliswaar al in de lente van dit jaar verscheen, maar uiteindelijk bij herhaling nergens buiten de USA verkrijgbaar bleek. Maar geen slecht nieuws zonder goed nieuws: zijn debuutalbum komt nu echt officieel uit: op 14 november a.s. is het zover.
Op ‘Soul Power’ (want zo heet die plaat) horen we vooral Curtis-als-soulbrother. Ik zeg: bij vlagen een hele leuke plaat! Maar ja, wie is er nou niet gevoelig voor een smaakvolle pot vintage-soul (scheidslijn 1970, dus: met blazers en zonder strijkers) ? Maar van de gehoopte Curtis, die van de opgeruwde garage-soul, daar horen we slechts slechts in twee nummers iets van terug (‘Surf’ en het – mede door Curtis geschreven-Black Lips nummer ‘I Don’t Wanna Go Home’).
Eind november komt Curtis Harding naar Nederland voor een ouderwetse clubtour (o.a. op Le Guess Who op 22 november). Razend benieuwd zijn we hoe die optredens zullen uitpakken. Al blijft het de vraag of we überhaupt naar binnen kunnen dan, want goede kans dat Curtis tegen die tijd al dusdanig 3FM-fähig is dat hele hordes kids elkaar voor deuren staan te vertrappen. We zullen het zien…
0